Рада гарадзенскага ўніверсітэта канчаткова звольніла гісторыка Іну Соркіну

Рада ўніверсітэту канчаткова вырашыла справу Іны Соркінай, якую 11 студзеня не пераабралі на пасаду дацэнта. Соркіна спрабавала аспрэчыць звальненне, падаўшы заяву на імя рэктара. Іна Соркіна так пракаментавала сітуацыю:

“Сёння на Радзе ўніверсітэта прынятае канчатковае рашэнне аб маім звальненні. На гэтым пастаўленая кропка ў 25-гадовым перыядзе майго жыцця, звязаным з вучобай і працай у ГрДУ імя Янкі Купалы.   

Відавочна, што падставы для непераабрання мяне на пасаду дацэнта ніякім чынам не звязаныя з якасцю выканання прафесійных абавязкаў. Штучна створаная конкурсная сітуацыя (11 кандыдатаў на 8 месцаў дацэнтаў) Радай факультэта гісторыі, камунікацыі і турызму тайным галасаваннем была вырашаная такім чынам, што я, маючы за пяць год абсалютна лепшыя паказчыкі якасці навукова-педагагічнай працы сярод 11 кандыдатаў, даруйце вымушаную нясціпласць, аказваюся сярод тых, хто не быў абраны на пасаду дацэнта”.  

Супраць кандыдатуры Соркінай у галасаванні выказаліся 15 з 23 чальцоў Рады факультэту.  

Соркіна лічыць, што асноўнай прычынай звальнення яе з універсітэта стала прынцыповасць, якую яна праяўляла і адстойвала ў шэрагу выпадкаў. Як піша ў Facebook гісторык Андрэй Чарнякевіч, Соркіна ў 2008 годзе была адной з арганізатараў байкоту навуковай канферэнцыі, з удзелу ў якой мясцовыя ўлады выключылі вядомых гісторыкаў Краўцэвіча і Смаленчука. Некалькі гадоў пазней актыўна збірала сярод калег подпісы за перагляд звальнення самога Чарнякевіча. Год таму збірала подпісы за вяртанне беларускай мовы ў выкладанне гісторыі Беларусі ў школах. Пры гэтым яна актыўна і плённа займалася навуковай і выкладчыцкай дзейнасцю.  

Соркіна спрабавала звяртацца да рэктара, каб правесці конкурс яшчэ раз, бо былі парушаныя крытэрыі адбору кандыдатаў, а таксама дапушчаныя працэдурныя парушэнні. Але яе апеляцыю Рада ўніверсітэта палічыла беспадстаўнай.  

Нагадаем, што пасаду дацэнта, на якую прэтэндавала Соркіна, у выніку конкурса заняў Уладзімір Ягорычаў, вядомы сваімі артадаксальнымі камуністычнымі поглядамі.

Справа стала яшчэ больш скандальнай, калі прафесар Святлана Куль-Сяльверстава высветліла, што Ягорычаў падаў на конкурс у спісе публікацый свае навукова-папулярныя творы, дзе адсутнічае навуковы апарат. Гэтыя ж творы Саюз пісьменнікаў, сябрам якога з’яўляецца Ягорычаў, разглядае як мастацкія.  

Але ўсё вырашылася на карысць Ягорычава, бо 23 студзеня Рада факультэту гісторыі, камунікацыі і турызму, паводле экспертнага заключэння, прызнала ягоныя кнігі навуковымі.  

“Я вельмі ўдзячная сваёй alma mater, дзе я мела гонар вучыцца ў такіх прафесіяналаў і Асобаў, як прафесары М.А.Ткачоў, Б.С.Клейн, У.Д.Разенфельд, Ф.У.Налівайка ды іншыя. Менавіта ў сценах універсітэта адбывалася маё станаўленне як навукоўца і выкладчыка, – кажа Соркіна. – Шчыра дзякую ўсім калегам, сябрам, студэнтам, якія падтрымалі мяне ў дадзенай сітуацыі”.

паводле "Твой стыль"