Адказаць на каментар

16 чэрвеня 2011 года мінчукі выйшлі на галоўную плошчу свайго горада, каб прадэманстраваць нязгоду з пануючай уладай.

Мерапрыемства было арагнізаванае праз сацыяльныя сеткі і мела адмысловы фармат схаванага пратэсту: без лозунгаў, транспарантаў і сцягоў, каб не даваць падставаў для абвінавачвання ў праваядзенні несанкцыяванай акцыі.

Акцыі у падобным фармаце праводзіліся цягам лета-восені яшчэ некалькі разоў у розных месцах сталіцы. Эстафету перанялі аўтааматары праз акцыі “стоп-бензін”. Маўклівыя, але і не ціхія пратэсты суправаджаліся апладысментамі ўдзельнікаў. Супрацоўнікі сілавых службаў, выконваючы загады па прыдушэнні незвычайных акцый, вымушаны былі выходзіць за межы прававога поля: працавалі у цывільным адзенні без апазнавальных знакаў і часам карысталіся транспартам без нумарных знакаў, што нават выклікала заклапочанасць генпракуратуры.