Сям’я – крыніца любові і падтрымкі

Сям’я моцна падтрымлівае палітвязня Паўла Севярынца.

Маці кожны месяц наведвае Паўла ў Купліне Пружанскага раёна Брэсцкай вобласці.
 
Разам з бацькам Канстанцінам Паўлавічам яны   часта завітаюць таксама і  ў Камітэт “Салідарнасьць”, каб расказаць, як справы ў сына.
 

“Павал быў названы ў гонар дзеда-франтавіка, які жыў  у вёсцы Унорыца на Гомельшчыне, - распавёў К.Севярынец.- Яму давялося ў баі страціць нагу,  ён быў узнагароджаны ордэнам Чырвонай Зоркі. Ён быў дужы чалавек і пражыў доўгі век. Дзед заўсёды ўступаўся за ўнука. Аднойчы франтавік звярнуўся з лістом да прэзідэнта з просьбай адпусціць Паўла з Малога Сітна на некалькі дзён, каб яны разам з дзедам маглі адзначыць святы для яго Дзень Перамогі. Бабуля Паўла вельмі любіць усіх траіх унукаў і пяцёрых праўнукаў, і клапоцііца пра іх”.
 
Кастусь Севярынец - паэт, журналіст, перакладчык, аўтар паэтычных кніжак для дзяцей, нарадзіўся ў 1952 годдзе ў в. Унорыца на Гомельшчыне. Скончыў школу ў літоўскім горадзе Трауге, які натхняў на паэтычныя радкі. Балтыйскі вецер гайдаў юначыя віхуры, рэчка Юра зачароўвала рамантыкай. Пазней быў філфак БДУ, сустрэчы моладзі ля Купалаўскага тэатра.
 
Канстанцін Паўлавіч служыў у войску, быў узнагароджаны медалём за адвагу на пажары.
У шлюбе  з Таццянай Яўгенаўнай, выкладчыцай рускай мовы і літаратуры, выгадаваў трох дзяцей, залатых медалістаў, эрудытаў і сумленных грамадзянаў.
 
Ён – аўтар кніг “З глыбінь жыватворных ”, зборніка вершаў  “Пакуль дыхаю”, паэтычнай кнігі для дзяцей “Там, дзе жыве вясёлка”( 2007) і  яшчэ каля 20 іншых.
 
Кастусь Севярынец піша вершы на беларускай  і на расейскай мовах. Яго дзіцячыя кніжкі з малюнкамі карыстаюцца папулярнасцю. У Менску рыхтуецца да друку кніга з вершаванай азбукай, вершы і тэксты песняў размешчаны ў інтэрнэце. Ён з’яўляецца лаўрэатам літаратурнай прэміі часопіса “Florida” (ЗША).
 
У 2012 годзе ў выдавецтве Логвінава выйшла кніга паэзіі і лірычных успамінаў Канстаціна Севярынца “Пакуль квітнее бэз”.
 
Невялічкая, але цёплая кніжка душэўна апавядае пра родныя мясціны  і продкаў бацькі заснавальніка і сустаршыні адноўленай Беларускай хрысціянская дэмакратыі.
 
Канстанцін Севярынец ганарыцца тым, што  сын, пераўзышоў яго на літаратурным шляху.
 
Павал з’яўляецца аўтарам кніг: «Ды-джэй Адраджэньня» (1998 г.), «Пакаленьне Маладога Фронту» (2002 г.), «Нацыянальная ідэя» (2005 г.), «Лісты зь лесу» (2007 г.), «Брату» (2007 г.) і «Люблю Беларусь» (2008). Лаўрэат літаратурнай прэміі імя А. Адамовіча Беларускага ПЭН-цэнтру, сябра БАЖ.
 
Восенню 2012 года К.П.Севярынец  па накіраванні Камітэта “Салідарнасьць” праходзіў курс лячэння у санаторыі ў г.Друскінінкай. На гэту падзею паэт адгукнуўся лірычнымі радкамі:

Куда я еду? Можно и не спрашивать: 

В Друскининкай – Друскенікі  по нашему. 

На родине желая отдохнуть, 

Я за границу выправляю путь.
 

      Labasrytas, Druskininkai! 
 

Туманное, неспелое, несмелое 

Случится утро раннее одно. 

В Друскининкае дождь висит над елями,

Но это – labasrytas  всё равно.
 

Синички здесь чирикают вполголоса, 

Литовской речи откликаясь в такт. 

И оживают вдруг холсты Чюрлюниса : 

Ведь это – labasrytas как никак.
 

Пусть в сердце грусть кольнёт потом иголочкой, 

И многое забудется 

Пускай!  

Я повишу дождинкою над ёлочкой –

Ты приласкай меня, Друскининкай.